Bojownikom niepodległości

Władysław Augustynowicz

(1888–1963)

Urodził się 18 października 1888 r. w Janowie Lubelskim. Syn Tomasza, rolnika i Agnieszki z Tyrów.

Uczył się w szkole miejskiej w Janowie Lubelskim, ukończył szkołę średnią w Zamościu. Następnie w roku 1906 wstąpił do seminarium duchownego w Lublinie; 24 lipca 1911 r. został wyświęcony na kapłana. Pracował jako wikariusz w parafii w Woli Gułowskiej (1 października 1911 – 1 lipca 1912), potem w parafii pw. św. Mikołaja w Międzyrzecu Podlaskim, gdzie w roku 1915 został skarbnikiem Komitetu Obywatelskiego. W październiku 1918 r. należał do organizatorów Polskiej Organizacji Wojskowej  w Międzyrzecu Podlaskim.

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) od 31 stycznia 1920 do 25 października 1921 r. pełnił funkcję proboszcza parafii w Łomazach. Następnie został pierwszym proboszczem parafii pw. Opieki św. Józefa w Międzyrzecu Podlaskim. Działacz społeczny, w roku 1925 należał do założycieli Kasy Stefczyka – Spółdzielni z Odpowiedzialnością Nieograniczoną, następnie wszedł w skład zarządu oraz objął przewodnictwo rady nadzorczej. Był też prezesem koła Polskiej Macierzy Szkolnej. W latach 1926–1930 przewodniczący Komitetu Budowy Pomnika poległych w Międzyrzecu w 1918 r. W roku 1932 objął funkcję dziekana dekanatu międzyrzeckiego. 1 kwietnia 1933 r. został proboszczem parafii pw. św. Michała Archanioła w Mordach. Jednocześnie (aż do 1959) był prefektem w tamtejszej szkole powszechnej (później podstawowej).  Od 30 września 1933 do 30 września 1943 r. sędzia prosynodalny i proboszcz konsulator, od 1 lutego 1939 do 1 stycznia 1947 r. wicedziekan dekanatu siedleckiego. 28 września 1940 r. otrzymał godność kanonika honorowego kapituły katedralnej. W lipcu 1961 r. odbyły się w Mordach obchody jego 50. lecia kapłaństwa. Sprawił do kościoła parafialnego organy, przeprowadził remonty kapitalne w budynkach parafialnych. Zmarł 18 listopada 1963 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Mordach.

Opublikował: Moja przeżycia, w: Z krwawych dni. Echa wydarzeń listopadowych 1918 roku podczas rozbrajania Niemców w Międzyrzecu, Międzyrzec Podlaski 1930.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, t. I: Uzupełnienia, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011, 2014; W.K. Cygan, Z. Kępa, W.J. Wysocki, Duchowni na drohgach ku Niepodległości 1914–1918, Mińsk Mazowiecki–Warszawa 2014; J. Mazurek, Wspomnienia chłopa peowiaka, „Niepodległość” 1930, t. II zesz. 2; „Monitor Polski” 1937, nr 93; Schematyzm Kościoła Rzymsko–Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej z Mapą Diecezji i dodatkiem Spisu Polskich Parafij i Polskiego Duchowieństwa w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. Stan z 1 stycznia 1925 r., Kraków 1925; Z krwawych dni. Echa wydarzeń listopadowych 1918 roku podczas rozbrajania Niemców w Międzyrzecu, Międzyrzec Podlaski 1930; J. Zubka, Śp. ks. Władysław Augustynowicz, „Wiadomości Diecezjalne Podlaskie” [1964], nr 6; informacje ks. Jana Jaworskiego, proboszcza parafii w Mordach.