Bojownikom niepodległości

Władysław Bałaban

(1896–po 1936)

Urodził się 26 stycznia 1896 r. w Żeglcach pow. Krosno. Syn Stanisława.

Pracował jako pomocnik szybowy.

W czasie I wojny światowej 26 sierpnia 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 12 komp. 3 pp LP. Uzyskał stopień st. szer.

Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. pozostał w pułku. Brał udział w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Następnie w II Korpusie Polskim. Brał udział w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja). Po kapitulacji korpusu (12 maja) dostał się do niewoli.

Od 19 listopada 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami 19 marca 1922 r. przeniesiony do rezerwy.

W niepodległej Polsce osadnik wojskowy. Mieszkał w Woli Korybutowieckiej pow. Krzemieniec. W styczniu 1936 r. uzyskał zaopatrzenie emerytalne.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 251/1931.