Bojownikom niepodległości

Władysław Baran

(1898–po 1932)

Urodził się 11 listopada 1898 r. w Czerniowcach (Czortkowie?). Syn Piotra i Jadwigi.

Był ślusarzem maszynowym.

W czasie I wojny światowej od 22 marca 1915 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 komp. 3 pp LP. Ranny 6 listopada 1915 r. na Wołyniu, po rekonwalescencji służył w komp. uzupełniającej nr 2, a potem nr 3. Następnie na froncie w 5 komp. 6 pp LP. Zaginął 5 lipca 1916 r. podczas bitwy pod Kościuchnówką.

Po 1918 r. w WP. W niepodległej Polsce był podoficerem zawodowym. W 1932 r. w stopniu st. wachm. służył w 8 dyonie żandarmerii. W 1935 r. został prezesem Podoficerskiego Kasyna Garnizonowego w Toruniu.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 260/1931; Z życia podoficerów garnizonu toruńskiego, „Wiarus” 1935, nr 18.