Urodził się 2 czerwca 1896 r. w Kętach. Syn Franciszka i Agnieszki z Czopków.
W czasie I wojny światowej 10 kwietnia 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. W stopniu szer. służył w 2 komp. baonu uzupełniającego kpt. Andrzeja Galicy (potem: I baon 4 pp LP). Przeszedł cały szlak bojowy pułku.
Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym Był słuchaczem szkoły podoficerskiej, a następnie instruktorem. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Milejowicach koło Radomia.
Następnie zwolniony, po czym wcielony do armii austro-węgierskiej.
Od listopada 1918 r. w WP. Służył w 4 pp leg. Był łącznikiem pułkowym do DOGen Kraków, a następnie przez kilka miesięcy pełnił służbę w grupie harcerskiej przy 2 DP Leg. Awansował kolejno na kpr. i plut. W okresie od 10 października 1919 do 14 marca 1920 r. słuchacz Szkoły Podchorążych w Warszawie. Po jej ukończeniu służył w komp. zapasowej DOGen Warszawa, a następnie był referentem oświatowym w Szpitalu Ujazdowskim. Z dniem 8 sierpnia 1920 r. mianowany ppor. piech.
26 października ukończył III kurs seminarium nauczycielskiego w Kętach, zaś w latach 1922-1924 był słuchaczem kursu maturalnego im. mjr. W. Łukasińskiego w Wilnie; 4 czerwca 1924 r. uzyskał maturę.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919, w latach 1924-1928 był młodszym oficerem kompanii w 85 pp. Ukończył trzymiesięczny kurs doszkalający młodszych oficerów w Chełmie. Jesienią 1928 r. skierowany do 3 psp. W roku akademickim 1931-1932 studiował na Wydz. Prawa Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie – ukończył dwa semestry. 1 stycznia 1936 r. awansował na kpt. piech. Ukończył dziewięciomiesięczny kurs dla wykładowców historii wojskowości w szkolnictwie wojskowym. W 1937 r. objął stanowisko wykładowcy w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie. Od 1 września 1938 r. był kierownikiem referatu uzupełnień PKU/KRU w Puławach.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Jako kierownik referatu KRU w Puławach wziął udział w kampanii 1939 r. 18 września w okolicach Czortkowa dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy z 2 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Żonaty ze Stefanią z Pieczków, miał z nią córkę Weronikę.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 251/1931; W. R(yżewski), w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” nr 1/1992; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.