Urodził się 27 marca 1896 r. w Piotrkowie. Syn Józefa i Julii z Frankiewiczów.
Był kinooperatorem.
W czasie I wojny światowej w 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. W stopniu szer. służył w 11 komp. 4 pp LP. Wiosną 1916 r. przebywał w Komendzie Grupy LP w Kozienicach. W maju w składzie komp. marszowej wyruszył na front. Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie, a potem w Łomży.
Po 1918 r. w WP. Był podoficerem służby stałej w stopniu sierż. san. Został przeniesiony w stan spoczynku.
Mieszkał w Warszawie.
Podczas II wojny światowej pracował jako kontroler w tramwajach miejskich. Aresztowany przez Niemców, był osadzony w więzieniu na Pawiaku.
Rozstrzelany 11 lub 14 grudnia 1943 r. w zbiorowej egzekucji w Warszawie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty, miał syna Michała Ryszarda (ur. 10 X 1923), zamordowanego wraz z ojcem.
W. Bartoszewski, Warszawski pierścień śmierci 1939-1944, Warszawa 1970; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; R. Kotewicz, Piotrków-Radomsko u progu niepodległości, Piotrków-Radomsko 1998; „Monitor Polski” nr 64/1938.