Urodził się 6 maja 1892 r. w Tarnopolu. Syn Stanisława.
Pracował jako poczmistrz.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 1 pp LP. Ranny w maju 1915 r., leczył się w szpitalu. Od 20 czerwca w Urzędzie Gospodarczym.
Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. w Urzędzie Prowiantowym Polskiego Korpusu Posiłkowego. Uzyskał stopień plut. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szeklence.
Po 1918 r. w WP. Jako urzędnik wojskowy XI rangi, a potem jako por. int. z 1 grudnia 1920, służył w Okręgowym Zakładzie Gospodarczym nr 10 (1923, 1924) i Dep. Piechoty MSWojsk (1928). W 1932 r. był płatnikiem 1 pam, zaś w 1933 r. w Centralnej Szkole Strzelania w Toruniu. Awansowany 19 marca 1939 r. na kpt. int., sprawował wówczas funkcję oficera ewidencji personalnej kadry zapasowej oficerów intendentury nr 5.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 131/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.