Urodził się 3 listopada 1901 r. w Berehach Dolnych (obecnie Brzegi Dolne) koło Ustrzyk Dolnych. Syn Józefa i Katarzyny z Pierożaków.
W czasie I wojny światowej w POW.
W niepodległej Polsce 16 grudnia 1930 r. ukończył przeszkolenie zawodowe w Centralnej Szkole Ministerstwa Sprawiedliwości dla Straży Więziennej w Warszawie. Co najmniej od 1933 r. jako strażnik więzienny służył w Więzieniu Sądu Grodzkiego w Drohobyczu.
Po kampanii 1939 r. osadzony przez Sowietów w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 054/2 z 5 maja 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 258/1933.