Urodził się 10 czerwca 1898 r. w Oświęcimiu.
W 1916 r. uzyskał maturę w III Gimnazjum Klasycznym im. Króla Jana III Sobieskiego.
W czasie I wojny światowej od 6 stycznia 1916 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 part LP.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Witkowicach.
W niepodległej Polsce ukończył studia prawnicze, uzyskując doktorat.
Mieszkał w Krakowie. Od 1933 r. pracował jako sędzia Sądu Okręgowego. W 1938 r. prowadził rozprawę przeciwko Niemcowi Gustawowi Bekmannowi o obrazę narodu polskiego, wydając wyrok skazujący go na rok więzienia.
Należał do Zw. Legionistów Polskich. Był członkiem sądu koleżeńskiego Okręgu Krakowskiego związku.
Po kampanii 1939 r. 23 listopada aresztowany przez Niemców i uwięziony w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie. 15 marca 1940 r. przywieziony do więzienia w Nowym Wiśniczu.
Zamordowany 5 czerwca 1940 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Jego nazwisko znajduje się na tablicy na budynku przy ul. Grodzkiej 52 w Krakowie, poświęconej prawnikom, zamordowanym przez Niemców.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; S. Gaworczyk, Dlaczego zginął ks. Machay, www.tygodniksalwatorski.icm.com.pl (dostęp 1 I 2017)