Urodził się 15 czerwca 1886 r. w Krakowie. Syn Teofila i Emilii.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 3 pp LP. Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. 28 grudnia superarbitrowany, uznany czasowo za niezdolnego do służby.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. adm. z 1 czerwca 1919, w 1923 r. sprawował funkcję oficera prowiantowego 21 pp. W 1924 r. służył w Okręgowym Zakładzie Gospodarczym 1 w Warszawie. W 1928 r. pozostawał w stanie spoczynku.
Mieszkał w Warszawie.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK. Służył w sztabie VII Obwodu (powiat warszawski) Warszawskiego Okręgu AK. Awansował do stopnia kpt. adm. Na tym stanowisku wziął udział w powstaniu warszawskim. Walczył na terenie południowego Śródmieścia. Po kapitulacji oddziałów powstańczych (2 października 1944) dostał się do niewoli, w której przebywał do końca wojny.
Zmarł 28 lutego 1975 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 217/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.