Bojownikom niepodległości

Władysław Boratyn

(1896-1975)

Urodził się 10 maja 1896 r. w Złoczowie. Syn Juliana i Antoniny ze Spaczyńskich. Brat Ignacego (zob.) i Romana (zob.).
Należał do POW.
Po 1918 r. w WP. Ukończył szkołę podchorążych i z dniem 1 września 1919 r. otrzymał stopień ppor. piech. Awansowany 1 września 1920 r. na por. piech., co najmniej od 1923 aż do 1932 r. służył w 44 pp. Awansowany 1 stycznia 1930 r. na kpt. piech., w 1935 r. należał do kadry Korpusu Kadetów nr 1. Wiosną 1939 r. był kierownikiem referatu ewidencji KRU w Wilejce.
Po kampanii 1939 r. służył w PSZ. W końcu sierpnia 1941 r. członek Komisji Poborowej nr 3 w Griazowcu. Awansowany na mjr. piech., w okresie od 4 lipca 1942 do 1947 r. komendant I Junackiej Szkoły Mechanicznej w Bash-Shirt, a potem w Tel-El-Kebir (Egipt).
Po II wojnie światowej zamieszkał w Australii.
Zmarł w 1975 r. w Prahran.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 179/1931
Źródła

„Monitor Polski” nr 179/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.