Urodził się 25 października 1887 r. we Włostowicach pow. Puławy. Syn Stanisława i Agnieszki z Kapłonów.
Ukończył jedną klasę szkoły handlowej.
Jako ślusarz pracował w fabryce Wolskiego w Lublinie, gdzie w 1905 r. wstąpił do OB PPS ps. „Zygmunt”. 18 grudnia 1907 r. aresztowany przez władze rosyjskie, został zesłany na Syberię. W 1909 r. sprowadzony do Warszawy w związku z kolejnym śledztwem, został osadzony na Pawiaku. Zwolniony po jego zakończeniu, powrócił do pracy zawodowej.
5 marca 1922 r. przyjęty do Policji Państwowej. W stopniu posterunkowego był funkcjonariuszem na terenie powiatu Kostopol na Wołyniu. W latach 30. służył na posterunku w Podłużu. Około 1935 r. przeniesiony na posterunek w Janowej Dolinie.
Tam też wziął udział w kampanii 1939 r. Aresztowany przez NKWD wiosną 1940 r., został osadzony w więzieniu w Równem.
31 maja 1940 r. na podstawie listy nr 066/2 wywieziony do Kijowa, miał tam jeszcze przebywać w listopadzie.
Ostatecznie został zamordowany, zapewne w 1940 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
„Monitor Polski” nr 177/1938; Polski Cmentarz Wojenny Kijów-Bykownia. Księga cmentarna t. I, Warszawa 2015; Ukraiński ślad Katynia, Warszawa 1995.