Bojownikom niepodległości

Władysław Budzyński

(1886–1915)

Urodził się w 1886 r. w Garwolinie. Uczył się w gimnazjum w Częstochowie. Uczestnik strajku szkolnego (1905 r.), po którym wyjechał do Krakowa. Tam podjął naukę o prof. A. Procajłowicza. Potem przebywał w Londynie i w 1912 r. powrócił do Krakowa. Artysta rzeźbiarz. Członek II PDS. Uczestniczył w kursie instruktorskim w Rabce (11-18 grudnia 1912 r.). W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Początkowo służył w 1 komp. 2 pp LP. Brał udział w kampanii karpackiej. Po bitwie pod Mołotkowem (29 października) zachorował. Leczył się na terenie Tyrolu. Później przedostał się do I Brygady w Kętach. Jako „Bandur” w stopniu szer. był żołnierzem 3 komp. II baonu 5 pp LP. W czasie działań pozycyjnych nad Nidą dostał się do niewoli rosyjskiej. Zamordowany 8 maja 1915 r. w Skowronnie. Pochowany na Cmentarzu Wojennym w Czarkowach. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 87/1931
Źródła

H. Bagiński: U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914 (Warszawa 1935); Bitwa pod Konarami, Panteon Polski nr 3/1924; J. Cisek, K. Stepan: Lista strat Legionów Polskich 1914-1918 (Kraków 2006); T. Kasprzycki: Kartki z dziennika oficera I Brygady (Warszawa 1934); Monitor Polski nr 87/1931