Urodził się 21 listopada 1891 r. w majątku Górka pow. Śrem. Syn Władysława i Heleny z Feldmanów. Brat Tadeusza (zob.).
Ukończył gimnazjum w Gnieźnie.
Prowadził gospodarstwo rolne w Braciszewie, będące własnością kurii gnieźnieńskiej.
W czasie I wojny światowej zmobilizowany do armii niemieckiej. Jako ppor. art. walczył na froncie zachodnim m.in. pod Verdun.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Brał udział w oswobodzeniu Gniezna oraz w walkach o Szubin, Rynarzewo, Szamocin i Radwanki. Następnie w WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. art. z 1 czerwca 1919 r.
Objął dzierżawę majątku w Przybrodzie pow. Poznań. Był hodowcą bydła, zdobywał nagrody krajowe i zagraniczne,
W 1939 r. zmobilizowany do WP, uczestniczył w walkach na Lubelszczyźnie. Dostał się do niewoli sowieckiej.
Zginął prawdopodobnie w twierdzy brzeskiej w 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty (od 19 III 1919) z Zofią Graff (zob.), miał z nią siedmioro dzieci.
W.L. Janiszewski, Zapomniani bohaterowie Powstania Wielkopolskiego (I). Niemcy nie zapomnieli…, www.dzienniknowy.pl (dostęp 5 III 2017); „Monitor Polski” nr 167/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.