Bojownikom niepodległości

Władysław Ferdynand Łuczyński

(1895-1941)

Urodził się 24 lipca 1895 r. w Brodach. Syn Feliksa i Karoliny z Krwawiczów.

Ukończył II Szkołę Realną we Lwowie. W latach 1916-1921 stuiowwał na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej. Jednocześnie (do stycznia 1921 r.) jednocześnie asystent rysunku w II Szkole Realnej.

Od 3 listopada 1918 r. w stopniu szer. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka I (pododcinek Dom Techników-Seminarium).

Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp).

Był uczniem Wolnej Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie.

W niepodległej Polsce mieszkał we Lwowie i Stanisławowie. Pracował jako nauczyciel w II Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Stanisławowie.

Artysta malarz, współzałożyciel Związku Artystów-Plastyków i Miłośników Sztuki „Orion” w Stanisławowie (grudzień 1933). Tworzył akwarele i obrazy olejne (pejzaże, portrety, akty). Wystawiał m.in. w Salonie Sztuki „Zachęta” we Lwowie (1918, 1919) oraz w tamtejszym Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz w Stanisławowie (w maju 1933 r. z okazji Dni Ziemi Stanisławowskiej).

Zamordowany w nocy na 15 sierpnia 1941 r. zbiorowej egzekucji w Czarnym Lesie koło Stanisławowa.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 255/1933
Źródła

„Monitor Polski” 1933, nr 255; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.