Bojownikom niepodległości

Władysław Frankiewicz

(1895–1941)

Władysław FrankiewiczUrodził się 8 kwietnia 1895 r. w Tarnobrzegu. Syn Jana i Weroniki z Kulwickich.

Uczył się w gimnazjum w Tarnowie, ukończył też dwie klasy zawodowej szkoły handlowej.

Od 1912 r. członek Zw. Strzeleckiego w Tarnowie.

W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 8 komp. 2 pp LP. Przeszedł wszystkie kampanie wojenne pułku. Ranny 9 czerwca 1915 r. pod Kocmaniem. W połowie grudnia chory, leczył się w szpitalu legionowym w Kamieńsku.

Po kryzysie przysięgowym pozostał w pułku. Brał udział w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Następnie w II Korpusie Polskim. Uczestniczył w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja). Po kapitulacji korpusu (12 maja) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w obozie w Parchiminie. 25 grudnia został uwolniony.

Wstąpił wówczas do WP. W stopniu sierż. sztab. był instruktorem w 36 pp. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Był pięciokrotnie ranny, dwukrotnie chorował na zapalenie płuc. 20 grudnia 1920 r. został zdemobilizowany.

W niepodległej Polsce mieszkał w Tłuchowie koło Lipna. Prowadził tam sklepik.

Podczas kampanii 1939 r. był jednym z organizatorów ochotniczej milicji w Tłuchowie. 23 września aresztowany przez gestapo. Uwięziony w obozie koncentracyjnym w Stutthofie.

Zmarł lub został zamordowany po 24 lutego 1941 r. na terenie obozu.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Żonaty, miał dwoje dzieci.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 64/1937; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; B. Szwedo, Słownik Legionistów Tarnobrzeskich t. I, Tarnobrzeg 2014.