(1889–po 1937)
Urodził się 19 grudnia 1889 r. w Wieprzu koło Wadowic. Syn Józefa i Katarzyny z Pękalów.
Mieszkał w Nowych Dworach koło Wadowic. Pracował jako nauczyciel.
W czasie I wojny światowej od 6 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 6 komp. 3 pp LP. Następnie w kadrze Komendy Grupy LP w Kozienicach. W listopadzie 1915 r. w stopniu kpr. służył w baonie uzupełniającym nr 2. 27 maja 1916 r. w składzie 2 komp. marszowej wyruszył na front. Superarbitrowany w Krakowie (26 października, 2 listopada i 18 grudnia 1916 r.), został uznany za niezdolnego do wszelkiej służby.
W niepodległej Polsce pracował jako nauczyciel w Państwowej Szkole Ogrodniczej w Tarnowie.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Źródła
„Monitor Polski” nr 64/1937.