Urodził się 30 września 1896 r. w Glinach Małych na Podkarpaciu. Syn Józefa i Apolonii.
Podczas I wojny światowej od 4 lipca 1915 r. służył w Legionach Polskich. 1 września przydzielony do kolumny amunicyjnej 1 Pułku Artylerii LP. 1 marca 1916 r. przeniesiony do Warsztatów Polowych I Brygady LP. Ranny podczas walk na Wołyniu, od 8 września 1916 r. leczył się w szpitalu w Krakowie. Po rekonwalescencji od 9 października w 5 Pułku Piechoty I Brygady LP. 11 maja 1917 r. skierowany na kurs wyszkolenia instruktorów w Zambrowie. 20 lipca po zakończeniu kursu powrócił do pułku. Podczas kryzysu przysięgowego w Legionach z lipca 1917 r. przeszedł do Polskiej Organizacji Wojskowej w Zamościu.
W niepodległej Polsce od listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. W szeregach 8 kompanii 35 Pułku Piechoty walczył z Ukraińcami, brał udział w wojnie z Rosją bolszewicką lat 1919–1920. 17 lutego 1920 r. ranny w lewą nogę. 7 czerwca 1921 r. w stopniu sierżanta przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) osadnik wojskowy. Mieszkał w osadzie Skomorocha pow. Kamień Koszyrski. Należał do Związku Legionistów Polskich.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” 1937, nr 64; „Monitor Polski” 1938, nr 177; https://zolnierze-niepodleglosci.pl/%C5%BCo%C5%82nierz/191275/.