Urodził się 28 października 1891 r. w Chocimiu (Borysławiu?). Syn Wojciecha i Marii z Zubrzyckich.
Pracował jako maszynista.
Członek Zw. Strzeleckiego w Borysławiu.
W czasie I wojny światowej w skłądzie 1 komp. borysławskiej 23 sierpnia 1914 r. wyruszył do Krakowa, gdzie wstąpił do Legionów Polskich ps. „Wycz”. Początkowo służył w baonie uzupełniającym, a od 20 października w 3 komp. I baonu 1 pp LP. Następnie w okm 1 pp LP. Ranny w 1916 r. podczas walk na Wołyniu. Po rekonwalescencji w 6 pp LP. Na początku kwietnia 1917 r. pełnił służbę w komp. rekruckiej 1 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski. Po urlopie w 1918 r. zdezerterował.
Powrócił wówczas do Borysławia. Od 1 do 9 listopada w składzie komp. borysławskiej POW brał udział w walkach z Ukraińcami o miasto. Następnie w jej składzie przedostał się w rejon Sanoka, gdzie wstąpił do WP. Brał udział w walkach z Ukraińcami i bolszewikami. Po wojnie w stopniu sierż. w rezerwie.
Wyjechał do pracy we Francji. Po powrocie do Polski mieszkał w Borysławiu. Pracował jako urzędnik w magistracie.
W lipcu 1922 r. członek założyciel Zw. b. legionistów w Borysławiu, członek Zw. Legionistów Polskich.
W 1922 r. współzałożyciel Zw. Strzeleckiego w Borysławiu.
Zmarł 1 listopada 1969 r. i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Zofią N.
Borysław w walce o Niepodległość 1912-1932, Borysław 1932; „Monitor Polski” nr 217/1932.