Bojownikom niepodległości

Władysław Glac

(1895-1943)

glac władysławUrodził się 13 sierpnia 1895 r. w Kosienicach koło Przemyśla. Syn Marcina i Józefy ze Słowików.

Mieszkał w Łańcucie. Uczył się w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Ze względu na stan zdrowia w 1913 r. przerwał naukę.

Od 1913 r. należał do Polowej Drużyny „Sokoła” w Łańcucie.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 13 komp. 2 pp LP. 30 września wyjechał na front karpacki. 29 października w bitwie pod Mołotkowem ranny, dostał się do niewoli rosyjskiej. Przebywał w niej w Kijowie, m. Buj w guberni kostromskiej, w Kozłowie w guberni tambowskiej i w Turkiestanie. Od 1916 r. przebywał w obozie jenieckim w Skobielewie. W 1920 r. zbiegł do Oczkurganu w górach Hindukuszu. Służył w antybolszewickim oddziale Kuszurmata. Dostał się do niewoli bolszewickiej. W drodze wymiany jeńców w 1922 r. powrócił do Łańcuta.

Podjął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiował rzeźbę pod kierunkiem prof. Konstantego Laszczki. Ze względu na chorobę studiów w 1926 r. przerwał naukę. Powrócił do Łańcuta, a w 1929 r. przeniósł się do Warszawy. Pracował w zakładzie Zygmunta Bobrowskiego. Od 1931 r. pracował samodzielnie jako artysta rzeźbiarz.

W niepodległej Polsce mieszkał w przytułku w Płudach koło Warszawy.

Zmarł 15marca lub maja 1943 r. w Płudach (obecnie część Warszawy) i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym przy ul. Mehoffera w Warszawie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym (?) Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 93/1937, 177/1938
Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 93/1937, 177/1938; B. Trojnar, w: Słownik biograficzny powiatu łańcuckiego, www.powiatlancut.pl/slownik/71,filtr.html [dostęp 4 VII 2020].