Urodził się 3 października 1896 r. w Sławkowie. Syn Jakuba i Wiktorii z Goniewiczów.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył 15 i 1 komp. 3 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu st. szer. był żołnierzem 1 komp. 3 pp LP. W czasie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) dostał się do niewoli austriackiej. Internowany w Bustyahaza i Szeklence. Należał do grona oskarżonych w procesie legionistów w Marmaros-Sziget (8 czerwca-30 września 1918). Po abolicji procesu uwolniony.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej miejscowości. Pracował jako walcarz fabryczny.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
„Monitor Polski” nr 64/1937; Rarańcza. Zbiór opracowań w 15 lecie czynu zbrojnego, Warszawa 1933.