Bojownikom niepodległości

Władysław Gościński

(1890-po 1932)

gościński władysławUrodził się 13 października 1890 r. w Krośnie. Syn Jana i Marii z Drajewiczów. Brat Stanisława (zob.).

Ukończył Szkołę Realną w Krośnie (1911 r.).

Pracował jako urzędnik prywatny.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionie Wschodnim, a po jego likwidacji od 24 września w oddziale sztabowym 3 pp LP, uzyskując stopień sierż.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Podczas przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) dostał się do niewoli austriackiej. Internowany w Szaldobos.

Po 1918 r. w WP. 1 października 1919 r. mianowany ppor. rach., służył wówczas w Zarządzie Kwaterunkowym Warszawa.

Zweryfikowany jako kpt. adm. gosp. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919, służył w szefostwie intendentury OK nr I (1923, 1924). W 1928 r. oficer wRejonowego Zakładu Żywnościowego w Warszawie, w 1932 r. służył w Składnicy Materiałów Intendentury w tym mieście. Następnie przeniesiony w stan spoczynku lub do rezerwy.

Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej. Działał w Polskiej Organizacji Zbrojnej w Krośnie, następnie w ZWZ/AK. Współredagował pisma „Przełom-Racławice” i „Victoria”. Awansował na mjr.

Po wojnie pracował w Fabryce Przemysłu Lniarskiego „Lnianka” w Krośnie.

Zmarł 7 maja 1954 r. w Krośnie i został pochowany na tamtejszym Starym Cmentarzu sektor XIX..

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych.

Żonaty z Zofią Niepokój.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 218/1931
Źródła

„Monitor Polski” nr 218/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.