Urodził się w 1895 r. w Krakowie.
Uczył się w I szkole realnej w Krakowie, a następnie był studentem Akademii Górniczej.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 pp LP i w poczcie polowej nr 118. Mianowany 15 grudnia 1915 r. chor. piech., dowodził plut. w komp. sztabowej Komendy Legionów, a następnie tą komp. W 1916 r. był współzałożycielem i pierwszym prezesem WKS „Legia” (kwiecień 1916-lipiec 1917); klubu, powstałego wśród legionistów przebywających na Wołyniu. 1 kwietnia 1917 r. awansował na ppor. piech.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Brał udział w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Następnie w II Korpusie Polskim w Rosji.
Od 25 października 1918 r. w WP. 8 listopada awansował na por. piech. (ze starszeństwem z 12 października). W tym czasie od 1 listopada uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom na odcinku I. Później dowodził komp. w baonie kpt. Tadeusza Trapszy w obronie Bełza. Dostał się wówczas do niewoli ukraińskiej, z której został uwolniony zapewne w czerwcu 1919 r. W 1920 r. był oficerem 132 pp.
Zmarł na skutek choroby 9 sierpnia 1920 r. w Radomiu.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 2, Warszawa 2006; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Warszawa 1934; „Monitor Polski” nr 111/1931; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.