Urodził się 7 czerwca 1892 r. w Nowym Sączu. Syn Karola i Franciszki.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Wilk”. Służył w 2 komp. VI baonu I Brygady. Ranny 10 marca 1915 r. nad Nidą. Po rekonwalescencji w 1 pp LP oraz do stycznia 1916 r. w komp. prowiantowej i taborze Komendy LP; uzyskał stopień sierż.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Od 20 grudnia służył w komp. telegraficznej korpusu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. W szeregach 20 pp walczył na froncie włoskim, gdzie dostał się do niewoli.
Następnie wstąpił do oddziałów polskich organizowanych we Włoszech. Z nimi przewieziony do Francji. W składzie Armii Polskiej gen. Józefa Hallera w 1919 r. powrócił do kraju.
W niepodległej Polsce pełnił zawodową służbę wojskową. W 1932 r. posiadał stopień st. majstra wojskowego. Był elektromechanikiem. Służył wówczas komp. portowej 1 plotn. Potem awansował na chor.
Podczas II wojny światowej ranny we wrześniu 1939 r.
Zmarł 3 kwietnia 1943 r. i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie kwat. B-30.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i brązowym Krzyżem Zasługi.
„Monitor Polski” nr 217/1932; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.