Bojownikom niepodległości

Władysław Grzesik

(1893-1939)

Urodził się 21 listopada 1893 r. w Jadownikach Mokrych koło Tarnowa. Syn Jana i Franciszki z Kogutów.

Słuchacz akademii handlowej.

W czasie I wojny światowej od 10 września 1914 r. w Legionach Polskich. W maju 1915 r. służył w 3 szw. 1 puł LP.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w szpitalu koni. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 6 puł.

Po 1918 r. w WP. W czerwcu 1919 r. jako ppor. tab. służył w II dyonie taborów.

Zweryfikowany jako por. tab. z 1 czerwca 1919 i awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. tab., w dyonie tym pełnił służbę co najmniej do 1924 r. Następnie (1928) w 2 Okręgowym Szefostwie Artylerii i Uzbrojenia. W 1932 r. służył w kadrze 2 dyonu taborów. Awansowany 19 marca 1939 r. na mjr. tab., był wówczas zarządcą Głównej Składnicy Taborowej w Warszawie.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Poległ 7 września 1939 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wojskowym na Powązkach kwat. B-5.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 156/1931
Źródła

„Monitor Polski” nr 156/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.