Urodził się 27 czerwca 1895 r. w Będzinie. Syn Stanisława i Antoniny z Szymczyków. Brat Stanisława (zob.).
Uczeń szkoły realnej.
W czasie I wojny światowej od 8 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich ps. „Prus”. Do 1 października w baonie uzupełniającym por. Zygmunta Bobrowskiego. Następnie (do 12 grudnia) w 2 komp. V baonu 1 pp LP. Potem pełnił służbę w prowianturze. Ranny 19 maja 1915 r. w bitwie pod Konarami, odszedł do szpitala. Po powrocie 7 lipca przydzielony do 2 komp. V baonu 7 pp LP. 19 września 1916 r. awansował na st. szer. Po likwidacji pułku w końcu września 1916 r. wcielony z komp. do 5 pp LP (10 komp.).
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od jesieni 1917 r. ukrywał się w Krakowie. Należał do POW.
Od listopada 1918 r. w WP. Był żołnierzem 2 komp. 5 pp leg. Walczył z Ukraińcami w rejonie Lwowa. Później uczestniczył w działaniach przeciwko bolszewikom. Awansował na ppor. piech. Był dowódcą plut.
Poległ 13 sierpnia 1920 r. podczas wypadu plut. w rejonie Zabłockiej Woli na Lubelszczyźnie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Niepodległości.
Rodziny nie założył.
Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Warszawa 1934; G. Łukomski, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945 t. II (1914-1921) cz. 1, Koszalin 1991; „Monitor Polski” nr 64/1937.