Urodził się 11 lutego 1895 r. w Krakowie.
Od czerwca 1914 r. członek PDS.
W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. Służył w 1 pp LP, a potem w kadrze w Kozienicach, w oddziale sztabowym I Brygady i 5 pp LP. Ranny w 1915 r. podczas walk na Wołyniu.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Witkowicach.
Po 1918 r. w WP. Służył m.in. w 8 dyonie żandarmerii, a potem w 10 dyonie żandarmerii. Zweryfikowany jako kpt. żand. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. dowodził plut. żandarmerii Stryj. Od 7 marca 1924 r. kierownik referatu informacyjnego DOK nr X w Przemyślu. 23 grudnia 1923 r. przeniesiony do 5 dyonu żandarmerii. Awansowany 1 stycznia 1932 r. na mjr. żand., był zastępcą dowódcy tego dyonu Od 15 czerwca 1938 r. był organizatorem i dowódcą Morskiego Dywizjonu Żandarmerii.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Na czele Morskiego Dywizjonu Żandarmerii uczestniczył w kampanii 1939 r. i dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu II A w Prenzlau.
Zmarł 2 lipca 1942 r. w szpitalu dla jeńców w Tangerhütte koło Magdeburga i został pochowany na tamtejszym cmentarzu.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Kadry morskie Rzeczypospolitej, t. II, Gdynia 1996; „Monitor Polski” nr 29/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.