Urodził się 2 lipca 1894 r. w Piotrkowie. Syn Wojciecha i Salomei z Malickich. W niepodległej Polsce w Policji Państwowej. W 1933 r. komendant posterunku w Wojniłowie pow. Kałusz. W styczniu 1939 r. był p.o. komendanta posterunku w Ottyni pow. Tłumacz. Posiadał stopień przodownika. W maju przeniesiony do Stanisławowa. Podczas kampanii 1939 r. pozostawał na posterunku Stanisławów-Kolonia. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie. Wywieziony na podstawie listy nr 038/1 z 20 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze. Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta. Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 63/1933.