Bojownikom niepodległości

Władysław Jabłoński

(1893–po 1956)

Władysław JabłońskiUrodził się 12 sierpnia 1893 r. w Parzeniu pow. Płock. Syn Konstantego i Felicji z Chwalibogów.

Ukończył gimnazjum w Płocku (1911 r.). Od 1913 r. studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Jasieńczyk”. W marcu oddelegowany celem dokończenia studiów lekarskich na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w baonie akademickim w Krakowie. Jednocześnie kontynuował studia i w kwietniu 1919 r. został pchor. san. Pełnił służbę w Szpitalu Okręgowym w Krakowie.

2 lipca 1921 r. uzyskał dyplom lekarski. Zweryfikowany jako por. lek. z  1 czerwca 1919 r., od 25 września pełnił służbę w szpitalu załogowym w Nowym Sączu. Następnie w III baonie 1 psp w Nowym Targgu, skąd w połowie stycznia 1923 r. powrócił do Nowego Sącza. Wszedł wówczas w skład garnizonowej komisji mięsnej. 30 czerwca 1923 r. przeszedł do rezerwy.

W niepodległej Polsce mieszkał w Wiśniczu Nowym, gdzie pracował jako lekarz. W 1956 r. był kierownikiem tamtejszego ośrodka zdrowia.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Giza, Sądecki garnizon i jego żołnierze w latach 1923–1926, Kraków 2019; „Monitor Polski” nr 63/1933; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; Rocznik oficerski 1923, 1924.