Urodził się 23 lipca 1896 r. w Wadowicach Górnych pow. Mielec. Syn Ludwika i Anny z Andersów.
Przez rok kształcił się w gimnazjum w Mielcu, kolejne dwie klasy zdawał eksternistycznie. W 1913 r. podjął naukę w seminarium nauczycielskim w Białej, którą ukończył w 1914 r.
W czasie I wojny światowej od 6 grudnia 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Władysław Jagiełła”. Początkowo służył w 5 komp. baonu uzupełniającego, a potem w 1 komp. 2 pp LP. Awansował na st. szer. W następstwie ostrzału artyleryjskiego ranny w lewe ramię 3 sierpnia 1916 r. pod Sitowiczami. Leczył się w szpitalu w Lublinie, a potem w Rezerwowym Szpitalu Stow. Czerwonego Krzyża (oddział dla legionistów) w Piotrkowie. 8 września skierowany do Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. W październiku przydzielony do komp. uzupełniającej nr 2, a potem powrócił do 1 komp. 2 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Brał udział w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Następnie dołączył do II Korpusu Polskiego. Uczestniczył w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja). Po kapitulacji korpusu (12 maja) dostał się do niewoli, z której zbiegł w Białej Cerkwi. Przedostał się do I Korpusu Polskiego. Po jego demobilizacji latem 1918 r. powrócił do kraju. Przebywał w Piotrkowie. W listopadzie 1918 r. wrócił do rodzinnego domu w Woli Wadowskiej.
Uczył się w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Lublinie, gdzie w 1921 r. uzyskał maturę.
W niepodległej Polsce pracował jako nauczyciel w Woli Wadowskiej, a potem w Mielcu.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach ZWZ/AK. Służył w wywiadzie, zajmował się kolportażem tajnych wydawnictw, od 1940 r. brał udział w tajnym nauczaniu. Był członkiem Tajnej Powiatowej Komisji Oświaty i Kultury. Mianowany ppor. cz. w.
Po wyzwoleniu Mielca z rąk niemieckich podjął pracę w szkolnictwie. Uczestniczył w odbudowie struktur Związku Nauczycielstwa Polskiego. Należał do zarządu Miejskiej Rady Narodowej. Był prześladowany przez funkcjonariuszy UB, zmieniano mu miejsca pracy – uczył w Mielcu, Złotnikach, Wojsławiu i Otałęży.
Zmarł 28 lutego 1984 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym przy ul. H. Sienkiewicza w Mielcu.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
„Monitor Polski” nr 12/1931; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; J. Skrzypczak, Na drodze do wolności. Mielczanie w walce o niepodległość Polski 1907–1918, Mielec 2008; J. Witek, Encyklopedia Miasta Mielca, www.encyklopedia.mielec.pl/litera-j.html [dostęp 13 III 2021].