Bojownikom niepodległości

Władysław Janczewski

(1878–1949)

Władysław JanczewskiUrodził się 29 marca 1878 r. w Warszawie. Syn Wiktora i Bronisławy z Jankowskich.

Ukończył II gimnazjum w Warszawie. W szkole był przewodniczącym tajnego kółka samokształceniowego. W 1900 r. aresztowany przez władze rosyjskie.

Po uzyskaniu matury podjął studia lekarskie na uniwersytecie w Dorpacie i w 1906 r. otrzymał dyplom lekarski.

W 1914 r. powołany do armii rosyjskiej. W 1917 r. przeszedł do I Korpusu Polskiego. Służył w nim do demobilizacji w 1918 r. Następnie powrócił do kraju.

W latach 1920–1921 w Wojsku Polskim, po czym przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako płk rez. lek. z 1 czerwca 1919 r.

Był m.in. dyrektorem zakładu ginekologiczno-położniczego im. ks. Anny Mazowieckiej w Warszawie. Potem przeszedł na emeryturę. Honorowy konsultant tego zakładu.

Był członkiem sądu Izby Lekarskiej Warszawsko-Białostockiej, członkiem Towarzystwa Naukowego Lekarskiego, Warszawskiego Towarzystwa Ginekologicznego, Towarzystwa Higienicznego, Warszawskiego Towarzystwa Szpitalnego.

Zmarł 27 marca 1949 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. 88.

Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.

Żonaty (od 24 VII 1924) ze Stanisławą Lisiecką.

Źródła

PSB; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest? t. 2, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 293/1932; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1948, Warszawa 1949; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.