Bojownikom niepodległości

Władysław Janik

(1896–po 1937)

Urodził się 2 czerwca 1896 r. w Szczytnikach koło Wieliczki. Syn Józefa i Wiktorii z Grzybów.

W czasie I wojny światowej od 30 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 3 i 2 pp LP, uzyskując stopień st. szer.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 11 komp. 2 pp LP. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza i Szaldobos.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 20 pp.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W marcu 1919 r. w stopniu żandarma służył wżandarmerii w Krakowie.

W niepodległej Polsce w Policji Państwowej. W 1937 r. posiadał stopien st. posterunkowego. Mieszkał wówczas w Łagiewnikach (obecnie część Krakowa).

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Źródła

„Monitor Polski” nr 64/1937.