(1893–1966)
Urodził się 15 listopada 1893 r. we wsi Luszewo pow. Ciechanów. Syn Aleksandra i Agnieszki z Piątkowskich.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 12 puł. Podczas walk z bolszewikami w 1919 r. w stopniu wachm. służył w 1 szw.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1932 r. posiadał stopień st. wachm. Potem awansował na chor. Wielokrotnie sprawował funkcję chorążego pułkowego. Po mobilizacji pułku w sierpniu 1939 r. dowodził plut. ochrony koszar w Białokrynicy koło Krzemieńca.
Zmarł w 1966 r.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.
Żonaty, miał syna Jerzego.
Źródła
„Monitor Polski” nr 293/1932; Ułani Podolscy. Dzieje Pułku Ułanów Podolskich 1809–1947, Londyn 1982.