Urodził się 3 sierpnia 1887 r. w Warszawie. Syn Franciszka i Zuzanny z Karolaków.
Pracował jako murarz.
Od 1906 r. należał do PPS ps. „Bonaparte”, „Władek”. Działał w kolportażu i prowadził agitację wśród pracowników budowlanych. W połowie roku wstąpił do Organizacji Bojowej. Należał do „szóstki” na Starym Mieście. Po „krwawej środzie” (15 sierpnia 1906 r.) na krótko aresztowany. Brał udział w zamachu na agenta ochrany Wiktora Grüna (31 stycznia 1907 r.). W związku z tą akcją 14 lutego został aresztowany. Osadzony w więzieniu przy ul. Daniłowiczowskiej, skąd 16 marca przewieziono go do X pawilonu warszawskiej cytadeli. Przebywał tam przez okres około dziewięciu miesięcy. Jego udziału w zabójstwie Grüna nie udowodniono, gdyż wyrokiem administracyjnym z 6 listopada 1907 r. został skazany na trzy lata zesłania do guberni tobolskiej. Po odbyciu wyroku w 1911 r. powrócił do kraju.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Pracował jako murarz.
Należał do Stow. b. Więźniów Politycznych.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami.
Księga Jubileuszowa Polskiej Partji Socjalistycznej 1892–1932, Warszawa brw; A.K. Kunert, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; „Monitor Polski” nr 93/1937.