Urodził się 14 maja 1895 r. we wsi Dąbrówka Ludomska w Wielkopolsce. Syn Aleksandra i Heleny z Wiśniewskich.
Maturę uzyskał w Krakowie.
W czasie I wojny światowej w armii niemieckiej.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W 1920 r. w 167 pp (potem: 75 pp). 1 listopada 1920 r. mianowany ppor. piech.
Służył w 75 pp (1923, 1924). Następnie co najmniej od 1928 r. w KOP. W październiku 1931 r. sprawował funkcję adiutanta baonu KOP „Iwieniec”. Awansowany 1 stycznia 1936 r. na kpt. adm. Od 1937 r. oficer mobilizacyjny 43 pp.
Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy nr 022/3 z 9 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Żonaty z Zuzanną Kubitz, małżeństwo to było bezpotomne.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 177/1938; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.