(1890-po 1937)
Urodził się 7 stycznia 1890 r. w Kownie. Syn Władysława i Katarzyny z Leonowiczów.
Działacz niepodległościowy ps. „Wąsik”.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r,
W niepodległej Polsce mieszkał w Wilnie. Pracował jako urzędnik.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 93/1937
Źródła
„Monitor Polski” 1937, nr 93; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934 [tu Łajowski ur. 25 XII 1889].