Władysław Łasiński

Urodził się 6 grudnia 1894 r. w Końskich. Syn Romana i Marianny (Marii) z Mikulskich. Wnuk powstańca 1863 r.

Ukończył Szkołę Miejską w Końskich oraz roczny kurs buchalteryjny w Krakowie.

W latach 1912-1914 pracował w Sądzie Pokoju.

W czasie I wojny światowej od 1 maja 1916 r. w Polskiej Organizacji Wojskowej ps. „Mały”. Brał udział w rozbrajaniu Austriaków w listopadzie 1918 r.

Od 1916 r. aż do emerytury pracował jako urzędnik w Urzędzie Skarbowym w Końskich, zajmując stanowiska od samodzielnego referenta do kierownika działu wymiarowego i zastępcy naczelnika urzędu.

Jeden z pierwszych członków Oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Końskich (1935 r.)..

Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej. Służył w wywiadzie.

Po wojnie przewodniczący Związku Zawodowego Skarbowców, członek zarządu Powiatowej Rady Związków Zawodowych, sekretarzem powiatowego Komitetu Premiowej Pożyczki Odbudowy Kraju oraz Komitetu Odbudowy m. st. Warszawy.

Członek Stronnictwa Demokratycznego, sprawował funkcję jego sekretarza w Końskich.

Po wojnie podjął się reaktywowania działalności PTK na Ziemi Koneckiej. Po reorganizacji (1950 r.) członek Zarządu Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego i do 1969 r. sprawował funkcję jego sekretarza. Założył sekcję kolarską i był jej pierwszym kierownikiem. W 1970 r. otrzymał nagrodę ministra Kultury i Sztuki.

Zmarł 6 marca 1979 r. w Końskich i tam został pochowany.

Odznaczony Medalem Niepodległości, w PRL otrzymał order Odrodzenia Polski 5 kl.

Żonaty z Marią N.