Urodził się 10 kwietnia 1895 r. w Samborze. Syn Franciszka i Michaliny ze Skuliczów.
Przez rok kształcił się w Akademii Rolniczej w Dublanach, był absolwentem seminarium nauczycielskiego.
Należał do Związku Strzeleckiego.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 pp LP. Wiosną 1917 r. ukończył szkołę oficerską pułku.
Po kryzysie przysięgowym w Lwgionach w sierpniu lub wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-wegierskiej. W składzie 100 pp walczył na froncie włoskim. Uczestniczył w rozbrajaniu Austriakow w Sanoku (31 października 1918 r.), po czym przeszedł do Wojska Polskiego.
Brał udział w walkach z Ukraińcami w okolicach Lwowa, podczas których dostał się do niewoli. W 1920 r. pełnił służbę w komp. telegraficznej nr 5.
Zweryfikowany jako por. łączn. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. łączn., służył w 2 płączn w Jarosławiu (1921–1926) i 5 samodz. baonie łączności (1926–1931). Następnie do 1936 r. był dowódcą łączności 8 DP. W 1936 r. szef łączności Brygady KOP „Grodno”. Od 1937 r. zajmował stanowisko kierownika referatu wyposażenia w Kierownictwie Zaopatrzenia Wojsk Łączności w Warszawie.
Ukończył kurs doszkolenia dla oficerów łączności i kurs dla oficerów sztabowych łączności przy Wyższej Szkole Wojennej.
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września w Horodence dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy nr 017/3 z 5-7 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Żonaty z Cecylią Ścięgosz, miał z nią synów Janusza i Wiesława.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
J. Giza, Organizacja „Wolność” 1918. Polska konspiracja niepodległościowa w cesarsko-królewskiej armii podczas I wojny światowej i losy jej bohaterów, Kraków 2011; Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 29/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; J. S[nitko] R[zeszut}, w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” nr 3-4/1995.