(1898-1940)
W niepodległej Polsce w Policji Państwowej. Przez wiele lat służył w Warszawie.W 1932 r. posiadał stopień przodownika, potem awansował na st. przodownika.
Podczas kampanii 1939 r. jako funkcjonariuszm Komendy m.st. Warszawy ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 wrzesnia dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 020/4 z 9 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 140/1932
Źródła
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 140/1932.