Urodził się 10 maja 1877 r. w Borysowie, Mińszczyzna. Syn Michała i Julii z Arcimowiczów.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako ppłk piech. z 1 czerwca 1919 r., do 23 maja 1923 r. był komendantem PKU w Gostyniu. Następnie do lutego 1927 r. komendant PKU w Bydgoszczy. 30 kwietnia 1927 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Mieszkał w Bydgoszczy.
Podczas II wojny światowej mieszkał w Warszawie.
Zamordowany 7 sierpnia 1944 r. w czasie powstania warszawskiego w zbiorowej egzekucji na dziedzińcu Domu Akademickiego przy pl. Narutowicza i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wojskowym na Powązkach kwat. A-25.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 167/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; J.K. Wroniszewski, Ochota 1939-1945, Warszawa 1976.