Bojownikom niepodległości

Władysław Linca

(1893-po 1943)

Urodził się 9 lutego 1893 r. w Podgórzu (obecnie część Krakowa).

Pracował jako nauczyciel ludowy.

Od lipca 1914 r. należał do „Sokoła” w Wieliczce.

W czasie I wojny światowej od 14 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. Służył w 9 komp. 3 pp LP, uzyskując stopień sierż.

Od listopada 1918 r. w WP. Do 11 grudnia pełnił służbę w 5 pp leg. Następnie do 31 maja 1921 r. służył w V baonie etapowym w Krakowie.

Od 1 czerwca do 23 września 1921 r. w 27 baonie celnym, a następnie do 3 listopada w 16 pp. Potem w rezerwie. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce pracował jako nauczyciel. Był pierwszym kierownikiem szkoły powszechnej w Radlinie. Później inspektor szkolny w pow. Pszczyna. Potem m.in. redaktor pisma „Nowa Muzyka w Szkole”.

Działacz Zw. Strzeleckiego, był prezesem oddziału w Pszczynie. Członek Zw. Legionistów Polskich (prezes oddziału w Pszczynie). Prezes Śląskiego Zw. Chórów i Orkiestr.

Podczas II wojny światowej od 1939 (?) r.  brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach SZP/ZWZ/AK ps. „Zawiślak”. Był zastępcą dowódcy Legionu Śląskiego (od grudnia 1942 r.).

Zmarł po 1943 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

A. Glimos-Nadgórska, Szkolnictwo powszechne województwa śląskiego (1922-1939), Katowice 2000; W. Grabowski, Sprawa Śląska Cieszyńskiego w latach II wojny światowej, www.przystanekhistoria.pl/pa2/tematy/polskie-wojsko/65649,Sprawa-Slaska… [dostęp 26 X 2021]; Historia Szkoły, www.sp1.radlin.pl/historia-szkoly,86,pl [dostęp 26 X 2021]; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; Sprawozdanie Komendy Naczelnej Związku Legionistów Polskich, Warszawa 1938.