Urodził się 18 września 1888 r. w Lesznie koło Warszawy. Syn Wojciecha i Anny z Wisniewskich.
Pracował jako elektrotechnik.
Członek PPS i jej Organizacji Bojowej. Sprawował funkcję instruktora.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Poniatowski”. Służył w Oddziale Wywiadowczym oddziału J. Piłsudskiego, 1 pp LP i I Brygady. Przed kwietniem 1915 r. był ranny. Uzyskał stopień sierż. Od lata 1915 r. należał do personeluposterunku werbunkowego w Janowie Lubelskim. Skierowany do jej ekspozytury w Kraśniku, 4 grudnia został przeniesiony do Komendy Legionów.
W niepodległej Polsce mieszkał w Boernerowie (obecnie część Warszawy).
Podczas II wojny światowej brał udział w akcji pomocy Żydom. Dostarczał im pieniądze i lekarstwa.
Zmarł po 1945 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami.
Żonaty ze Stefanią N.
T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; J. Konefał, Legiony Polskie w Lubelskiem 1914-1918, Lublin 1999; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 300/1930.