Urodził się w 1895 r. we Wrzącej Wielkiej w Wielkopolsce.
Pracował na roli.
Podczas I wojny światowej należał do Polskiej Organizacji Wojskowej ps. „Lenartowicz”. Był komendantem miejscowym w rodzinnej wsi. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w Kole (11–12 listopada 1918). Następnie automatycznie przeszedł do WP.
W stopniu szer. służył w 6 baonie strzelców. Brał udział w walkach z Ukraińcami.
Poległ 2 lutego 1919 r.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
A. Borkiewicz, Listopad r. 1918 na prowincji (fragment z walk o Niepodległość), w: Polska Organizacja Wojskowa. Szkice i wspomnienia, Warszawa 1930; Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918–1920, Warszawa 1934; „Monitor Polski” nr 132/1931.