Urodził się 11 stycznia 1880 r. w Wilnie. Syn Alberta i Magdaleny ze Stawskich. Brat Zygmunta Jacyny (zob.).
Studiował medycynę na uniwersytecie w Dorpacie, dyplom lekarski uzyskał w Tomsku (22 lutego 1910). Należał wówczas do Konwentu Polonia.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) był lekarzem powiatowym w Horochowie.
Po II wojnie światowej w 1948 r. leczył w Górowie (województwo olsztyńskie), zaś w 1956 r. był lekarzem w sanatorium w Prabutach.
Zmarł 20 kwietnia 1959 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 115.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” 1932, nr 167; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; Rocznik lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1948 zawierający spis lekarzy, lekarzy dentystów i farmaceutów oraz wykaz najważniejszych uzdrowisk polskich, Warszawa 1949; Rocznik lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1936, Warszawa 1936.