Urodził się 29 lutego 1888 r. w Zbarażu.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako kpt. rez. plek. z 1 czerwca 1919 r.
Ukończył studia medyczne, uzyskując w 1927 r. dyplom lekarski. Był lekarzem ogólnym.
W niepodległej Polsce mieszkał w Mogilnie, potem w Sobocie (1936), Dolsku pow. Śrem (1938) i w Warszawie.
Po II wojnie światowej mieszkał w Bydgoszczy.
Zmarł po 1948 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 296/1931; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1948, Warszawa 1949; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1936, Warszawa 1936; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1938 rok, Warszawa 1938; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; „Warszawski Dziennik Wojewódzki Dla Obszaru m.st. Warszawy” nr 5/1939.