Bojownikom niepodległości

Władysław Uziembło

1887–1980

Urodził się 3 maja 1887 r. w Pokrowskoje w guberni twerskiej. Syn Józefa, działacza socjalistycznego, i Katarzyny z Gołowaczów. Brat Stanisława (zob.).

Ukończył Szkołę Przemysłową Ślusarstwa i Kowalstwa we Lwowie (1906 r.). Członek „Promienia” (1902-1906).

Pracował jako ślusarz. Od 1906 r. należał do PPS ps. „Juliusz”. Prowadził konspiracyjną drukarnię partyjną w Warszawie. Po rozłamie w partii (listopad 1906 r.) należał do PPS-Frakcji Rewolucyjnej. Ścigany przez Ochranę, zbiegł do Galicji. W 1912 r. wyjechał do Rosji. Pracował w Moskwie przy budowie urządzeń elektrycznych.

W czasie I wojny światowej w 1915 r. aresztowany przez władze rosyjskie, w 1916 r. został uwolniony. W latach 1917-1918 rozwijał też działalność w Zjednoczeniu Socjalistycznym Polskim w Charkowie. Potem powrócił do kraju.

W listopadzie uczestniczył w pracach Tymczasowego Rządu Republiki Polskiej w Lublinie. 5 listopada został członkiem, potem przewodniczącym, Rady Delegatów Robotniczych w Lublinie. 23 lutego 1919 r. wybrany radnym miejskim z listy PPS, zaś 20 marca został wiceprezydentem Lublina (do 1923 r.).

W latach 1919-1923 przewodniczący Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS w Lublinie, zaś w latach 1919-1939 członek Rady Naczelnej PPS.

W 1922 r. wybrany na posła do Sejmu z listy PPS w okręgu wyborczym nr 59 (Brześć nad Bugiem), mandat poselski sprawował do 1927 r.

W latach 1927-1930 był wiceprezydentem Radomia. Następnie do 1935 r. pracował w Magistracie Łodzi, w Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej i w budownictwie mieszkaniowym w Gdyni. Od 1935 r. do wojny wiceprezydent Piotrkowa.

Członek zarządu Zw. Miast Polskich (1932).

Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach PPS-WRN (kierował laboratorium mikrofotografii) i AK. Przejściowo sprawował funkcję zastępcy Okręgowego Delegata Rządu w Łodzi.

Po zakończeniu wojny działał w tzw. odrodzonej PPS, a po jej wchłonięciu przez PPR od grudnia 1948 r. w PZPR.

Pracował zawodowo w Ministerstwie Przemysłu Budowlanego i przedsiębiorstwie budowlanym w Jeleniej Górze. W 1957 r. przeszedł na emeryturę.

Zmarł 3 grudnia 1980 r. w Warszawie.

Opublikował: Wspomnienia 1900-1939, Warszawa 1965.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; „Monitor Polski” nr 140/1938.