Urodził się 5 czerwca 1891 r. w Petersburgu.
W czasie I wojny światowej w armii rosyjskiej. W 1917 r. przeszedł do I Korpusu Polskiego. Od końca 1917 r. służył w baterii zapasowej. Na skutek agitacji bolszewickiej 7 lutego 1918 r. bateria została rozwiązana. Wówczas na czele grupy żołnierzy wyruszył do 3 puł. Aresztowany 9 lutego przez bolszewików w pobliżu wsi Stajki, został uwięziony w Połocku. Wkrótce po zajęciu miasta przez Niemców został uwolniony. Dołączył wówczas do I Korpusu Polskiego w Bobrujsku. Po demobilizacji oddziałów korpusu zapewne latem powrócił do kraju.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r., służył w 28 pap (1923). Awansowany z dniem 1 lipca 1923 r. na kpt. art., był oficerem 12 (1924) i 10 (1928) dak. Przed 1932 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Zmarł po 1933 r.
Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; W. Kozłowski, Artyleria polskich formacji wojskowych podczas I wojny światowej, Łódź 1993; „Monitor Polski” nr 292/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.