Bojownikom niepodległości

Włodzimierz Bandura

(1900[1898]–po 1937)

Urodził się 11 grudnia 1900 (22 listopada 1898?) r. w Krakowie. Syn Józefy.

W czasie I wojny światowej od 15 kwietnia 1915 r. w Legionach Polskich. Służył w 4 komp. 4 pp LP. W listopadzie 1915 i w lutym 1916 r. leczył się w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie. Następnie powrócił do komp. Podczas walk na Wołyniu w sierpniu pod Sitowiczami został ranny.

Później wcielony do armii austro-węgierskiej.

W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 93/1937; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.