Urodził się 16 kwietnia 1870 r. w Krakowie. Syn Włodzimierza i Jadwigi z Fuchsów (?).
Pracował jako urzędnik prywatny.
Członek Polowych Drużyn „Sokoła”.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Był oficerem prowiantowym II baonu 2 pp LP. 29 września 1914 r. mianowany chor. piech. Następnego dnia wyjechał na front karpacki. Wiosną 1915 r. chory, leczył się w szpitalu w Hranicach na Morawach. 9 maja 1915 r. przydzielony do baonu uzupełniającego nr 3, razem z nim 11 maja wszedł w skład tworzonego 4 pp LP. Był oficerem prowiantowym III baonu. W sierpniu lub wrześniu kierował warsztatami naprawczymi i magazynem intendentury w Motyczu koło Lublina. Wobec choroby leczył się w szpitalu rezerwowym w Mähriaweisskirchen. Już 7 grudnia służył w stacji zbornej LP w Wiedniu. Od 2 marca 1916 r. przydzielony do oficera placu LP w Kowlu, na mocy superrewizji w Przemyślu uznany za niezdolnego do służby liniowej (22 maja), w związku z czym aż do 30 września pozostawał w stacji zbornej LP w Kowlu (podlegało mu zaprowiantowanie stacji i nadzór nad legionową inspekcją miasta i dworca kolejowego w Lublinie). Wobec złego stanu zdrowia leczył się w Rabce i Nowym Targu.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach służył w Polskiej Sile Zbrojnej. 1 listopada 1917 r. był kierownikiem składnicy w Warszawie.
W niepodległej Polsce mieszkał w Krakowie, gdzie pracował jako urzędnik. Później mieszkał w schronisku dla b. wojskowych w Rajczy koło Żywca.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
CAW, akta personalne 6461; I.120.1.291; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 2, Warszawa 2006; Czwarty Pułk Piechoty 1806-1966, Londyn [1965]; J. Konefał, Legiony Polskie w Lubelskiem 1914-1918, Lublin 1999; T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piecchoty Legionów Polskich t. 1: Karpaty, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 64/1937; B. Waligóra, Organizacja 4 pułku Legionów Polskich, „Żołnierz Legionów i POW” nr 3-4/1939.