Urodził się 15 września 1893 r. w Kołomyi. Syn Maurycego, radcy sądu, i Emilii z Hnatiuków.
Kształcił się w IV gimnazjum w Krakowie, w którym w 1911 r. uzyskał maturę. Następnie studiował na Wydz. Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W czasie I wojny światowej od 17 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 puł LP. Chory, w grudniu przebywał w szpitalu w Nagy-Szöllös. W lipcu 1915 r. przydzielony do oddziału konnego 6 pp LP, z którym 12 września wyruszył na front. Następnie w 6 szw. 2 puł LP. Przejściowo także w Szpitalu Koni Kawalerii LP.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Brał udział w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Następnie w II Korpusie Polskim. Uczestnik bitwy z Niemcami pod Kaniowem (11 maja 1918).
30 listopada 1918 r. przyjęty do WP i mianowany ppor. kaw. (z dniem 1 marca). Rozkazem z 14 grudnia przydzielony do Komendy m. Warszawy. 10 sierpnia 1920 r. uzyskał absolutorium na Uniwersytecie Jagiellońskim. Potem służył w 2 pszwol.
Zweryfikowany jako por. kaw. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. był I oficerem sztabu V BJazdy. Awansowany 1 lipca 1923 r. na rtm. kaw., a 1 stycznia 1931 r. na mjr. kaw., co najmniej od 1924 do 1932 r. służył w 2 pszwol., był m.in. dowódcą szw. ckm (1928-1930) i szw. zapasowego. Był autorów słów piosenki Szwoleżerowie (1926 r.). Od 1934 r. kwatermistrz 6 puł. Awansowany 19 marca 1939 r. na ppłk. kaw., był wówczas zastępcą dowódcy 6 puł. 27 sierpnia został dowódcą Ośrodka Zapasowego Podolskiej BK.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Od 15 września dowodził improwizowanym pułkiem marszowym z tego ośrodka, wchodzącym w skład Grupy „Stryj”. Wraz z nim 19 września przeszedł na Węgry, gdzie został internowany w Munkaczu. Później powrócił do Polski. Brał udział w powstaniu warszawskim.
Zmarł 16 lutego 1976 r. w Warszawie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi.
R. Dalecki, Armia „Karpaty” w wojnie obronnej 1939 roku, Rzeszów 1989; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 132/1931; „Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej” nr 81/1976; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Sprawozdanie XV. c.k. Dyrekcyi Gimnazyum Realnego (IV.) w Krakowieza rok szkolny 1915/1916, Kraków 1916.