Bojownikom niepodległości

Włodzimierz Jarnuszkiewicz

(1893–1949)

Urodził się 29 lipca 1893 r. w Leonowie pow. Gostynin. Syn Pawła i Marii ze Sławińskich.

Należał do „Zarzewia” w Leodium.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 1 DP Leg. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako ppor. rez. sam. z 1 czerwca 1919 r., 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. sam.

W niepodległej Polsce co najmniej od 1928 do 1939 r. pracował jako dyrektor cukrowni „Świecie” w Świeciu nad Wisłą.

4 listopada 1928 r. wybrany zastępcą radcy Izby Przemysłowo-Handlowej w Grudziądzu.

Od 4 maja 1945 r. był pierwszym po wojnie polskim dyrektorem  cukrowni „Pruszcz”, którą odbudował ze zniszczeń.

Zmarł 18 lutego 1949 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. 257a.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Medalem Niepodległości.

Żonaty z Janiną Kuszel, miał córki Irenę (ur. 29 IV 1925) i Hannę (23 IX 1930–9 VII 1989) zamężną Szczepańską.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 287/1931
Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908–1914, Warszawa 1935; „Monitor Polski” nr 287/1931; Ostateczny wynik wyborów do Pom. Izby Przem.-Handlowej, „Drwęca” nr 133/1928; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.